“У разгар каронавіруснага крызісу мы зноў можам адчуць прыгажосць і трываласць хрысціянскай веры, і гэта сапраўднае суцяшэнне, якое нам дае вера ў гэты цяжкі час”. Швейцарскі тэолаг кардынал Кох лічыць, што ў цяперашнім кантэксце не варта баяцца тэмы пакарання. Святое Пісанне часта кажа пра Божае пакаранне, але ў тым сэнсе, што Бог дазваляе людзям сутыкацца з наступствамі ўласных злачынстваў. Практычна людзі самі сябе караюць, калі не выконваюць Божыя ўказанні, і таму закліканы да навяртання. І тут з рэлігійнага пункту гледжання варта спытаць, што Бог хоча сказаць чалавецтву праз сённяшні крызіс і чаму мы мусім навучыцца.
“У любым выпадку, часы крызісу – гэта заўсёды момант ісціны, які раскрывае прыярытэты ў нашым чалавечым жыцці і ў веры”.
У сувязі з ростам колькасці інфекцый і вялікай колькасцю смерцяў, выкліканых коронавірусам, розныя ўрады звярнуліся да надзвычайнага заканадаўства, увялі жорсткія меры і радыкальна абмежавалі правы на свабоду людзей. Можна без перабольшання сказаць, што пасля таталітарных рэжымаў у мінулым стагоддзі асноўныя правы і свабоды людзей ніколі не былі настолькі сур’ёзна парушаныя, як у цяперашні крызіс.
Гэтыя абмежаванні апраўдваліся тым, што дзяржава адказвае за абарону жыцця, здароўя і фізічнай недатыкальнасці грамадзян, і таму свабоды павінны саступіць праву на жыццё. Гэта адлюстроўвае высокі ўзровень адказнасці, якую палітычныя ўлады прынялі падчас каронавіруса. На думку кардынала Коха, гэта таксама пацвярджае схільнасць сённяшняга грамадства ўсё больш аспрэчваць чалавечае жыццё ў імя свабоды, асабліва калі гаворка ідзе пра жыццё ненароджаных, непаўнаспраўных, слабых, пажылых і паміраючых.
